Burn-out
Van overleven naar leven
Een burn-out wordt niet veroorzaakt door één ding. De weg naar herstel is dus ook niet zo eenvoudig als het omgooien van één gewoonte of het wegnemen van een paar invloeden van buitenaf. "Gewoon wat minder werken", "meer tijd voor mezelf" of "meer bewegen" zijn goede voornemens, maar op zichzelf niet voldoende om het patroon dat tot de burn-out heeft geleid te doorbreken.
Wat dan wel?
Je vraagt je waarschijnlijk af: wat dan wel? Juist wanneer je even helemaal leeg bent, dan is het een flinke klus om op zoek te gaan naar de antwoorden die je nodig hebt om er weer bovenop te komen. Een reikende hand is dan goud waard. Je voelt 'm aankomen: wij bieden je graag die helpende hand. Uit ervaring weten we dat het samen een stuk gemakkelijker gaat.
Naar de kern
Bij een verstuikte enkel weet je vrijwel meteen waar het door komt, wat je ermee moet doen en hoe je het in de toekomst kunt voorkomen. Burn-outs zijn veel persoonlijker en daardoor een stuk complexer om te behandelen (en voorkomen!). De weg naar buiten gaat dan ook, misschien tegen je intuïtie in, via de kern. Op zoek naar de oorzaken en de patronen waardoor je uit balans bent geraakt, en van daaruit jezelf opnieuw opbouwen.
Kwetsbaar en eerlijk
Om er weer helemaal uit te komen zul je jezelf kwetsbaar moeten opstellen en eerlijk tegen jezelf en de mensen om je heen moeten zijn. Dat is eng, maar vaak liggen in die eerlijkheid al behoorlijk wat antwoorden. Geef toe: heel diep van binnen weten we verrassend goed waar we behoefte aan hebben en waaraan juist niet.
Die verdomde spiegel
En dus is het tijd om in die zo gevreesde spiegel te kijken. Maar dan écht. Waar zijn we mee bezig? Welke dingen doen er echt toe? Waarom doen we eigenlijk wat we doen? En vinden we de zaken waar we voor strijden daadwerkelijk zo belangrijk, of is dat iets wat langzaam zo gegroeid is, maar niet meer bij ons past?
Op zoek naar balans
Eén van de weinige aspecten die alle burn-outs gemeen hebben, is dat er dingen uit balans zijn geraakt. Meestal gebeurt dat geleidelijk. Het sluipt erin, over een periode van meerdere jaren. En dan — voor ons gevoel plotseling — stort alles in elkaar. We zijn daardoor geneigd om te denken "dit was de aanleiding, dus dat moet ik niet meer doen". Maar in de realiteit is die jarenlange opbouw, het sluipende patroon waardoor we uit balans zijn geraakt, de echte oorzaak.
Overleven
Natuurlijk zijn er periodes waarin je leven, je werk of je relaties even wat minder lekker lopen. Dipjes zijn normaal. Tijdens zo'n dip kost het allemaal nét wat meer energie dan dat je er voldoening voor terugkrijgt.
Die periodes moeten we overleven. En dat lukt eigenlijk altijd wel prima. Maar het overleven mag niet de standaard worden. We moeten terug van overleven naar leven. Zoals het hoort. Af en toe een down, maar voornamelijk veel ups.